یکی از خطاهای شناختی رایج این است که به اولین فکری که به ذهن خطور میکند بسنده شود و این فکر به مرور به یک باور غلط متنهی گردد.
اگر به یاد داشته باشید در جام جهانی گذشته حرف از این بود که ما به مرحلهی بعد صعود نکردیم چون در بازی با پرتغال طارمی در آن دقایق پایانی توپ را گل نکرد و اگر میکرد چه میشد!
چنین تحلیل سادهانگارانهای دز حال و هوای ورزشی چون فوتبال قابل درک است.
کمی موضوع را عمیقتر بررسی کنیم.
این سناریو را تصور کنید:
یک مهمانی شام برگزار کردهاید و دوستانی را هم دعوت. غذا چلوکباب کوبیده و زرشک پلو با مرغ است. در کنار غذا، نوشیدنی و ظرفهای سالاد فصل در سفره چیدهاید. یک نفر که گوجه در سالاد را خیلی دوست دارد، پیش از بقیه، تمام گوجههای ظرفهای سالاد را برای خود برمیدارد و نوشجان میکند. حال کسی که دستها را شسته و تازه سر سفره رسیده، به ذهنش خطور میکند که از اول سالادها گوجه نداشتهاند و بعد به این باور میرسد که شما به عنوان میزبان گوجه در ظرفهای سالادتان نمیریزید!
در ورزش ژیمناستیک هم همین قضیه حکم میکند.
از میان تمام بچههایی که این ورزش را تازه شروع میکنند، به مرور آنهایی میمانند و به فعالیت ادامه می دهند که اندام متناسب با ورزش ژیمناستیک را دارند؛ به این معنی که از قد کوتاهتر و تراکم عضلانی بالاتری برخوردارند. افرادی که قد بلندتر و اندام کشیدهای دارند، احتمالاً این ورزش را در میانه رها میکنند و به ورزشهایی دیگر نظیر والیبال، شنا و یا بسکتبال روی میآوردند که بتوانند حرفهای در آن فعالیت کنند. در این سه ورزش هم کمکم بلندترها میمانند و کوتاهترها کنار میروند. و دقیقاً به همین دلیل است که در سالهای اخیر استعدادشناسی ورزشی را از همان سالهای کودکی آغاز میکنند.
نه ژیمناستیک قد را میسوزاند و نه ورزشی مثل والیبال قد را به یکباره به بالای دو متر میرساند!
در کنار چندین و چند عامل، ورزش هم عاملی است که روی قد تأثیرگذار است. و اینطور که تحقیقات نشان میدهند گویا عامل وراثت و طبیعت ژنتیک فرد، عامل قویتری نسبت به سایر عوامل است.